- çarşab
- bax çadra. Gülsüm bir küncdə üzüörtülü, başında çarşab əyləşmişdi. Ə. H.. Çaydan sonra Nənəxanım Yetər ilə çarşaba bürünüb, qız axtarmağa getdilər. Ç..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
çarşab
Look at other dictionaries:
bürüngə — (Kəlbəcər) çarşab. – Qavaxlar arvaddarda olurdu bürüngə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yelpinci — (Bakı) çarşab növü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çadra — is. Qadınların başdan topuğacan bədənlərini örtmək üçün işlətdikləri bürüncək; çarşab. Çadra örtmək. – <Cahan:> . . Qoy elə bu güncə çadramı başıma salıb gedim, <Əsgər> üçün qız bəyənib seçim. Ü. H.. Külək vurduqca Tellinin qıyqacı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ikiqat — 1. sif. Bir birinə uyğun, yaxud yekcins iki hissədən ibarət. İkiqat parça. İkiqat pəncərə. – <Şahsənəm xala> çadrasını ikiqat eləyib atdı başına. . E. Sultanov. Sərəncam bacı başında ikiqat çarşab oğlunu dolandırıb gəzdirirdi. . Ç..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
liberti — <ing.> İpək və ya ipək qarışıq yumşaq, parıltılı parça növü. Liberti çarşab. Liberti köynək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mülk-imarət — top. Mülk, ev eşik, var dövlət hamısı bir yerdə. . . Əgər mən müsəlman olandan sonra başıma çarşab salıb üzümü örtsəm, gərək dünyadan əl çəkəm və mülk malımı atam ərimin üstünə. C. M.. Keçmişdə evlənən oğlandan mülk mal, başlıq istərdilər. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mülk-mal — top. Mülk, ev eşik, var dövlət hamısı bir yerdə. . . Əgər mən müsəlman olandan sonra başıma çarşab salıb üzümü örtsəm, gərək dünyadan əl çəkəm və mülk malımı atam ərimin üstünə. C. M.. Keçmişdə evlənən oğlandan mülk mal, başlıq istərdilər. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mələfə — is. <ər.> Döşəkağı. Bəy mələfəni götürüb, çarşab kimi saldı başına. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məndulə — is. Keçmişdə arxalıq, şalvar və s. tikilən nazik və möhkəm parça növü. // Həmin parçadan tikilmiş. Məndulə çarşab. Məndulə şalvar. – . . Qurşağı yerdən sürünür, məndulə arxalığının yaxası sallanırdı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pərdə — is. <fars.> 1. Qapı, pəncərə və s. dən asılan örtü və ya bir yeri iki hissəyə ayırmaq üçün asılan iri parça. Tül pərdə. Pərdə ilə otağı iki hissəyə bölmək. Qapıya pərdə salmaq. – Gün İmranın üstünə düşəndə qarı dirəklərin arasına pərdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
